من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!من پلنگى تنها و پر از حسرت ماه....!
روزمره هاى یک دانشجوى پزشکى.اینجا خود خودمم،حتى اگر نامم گندم نباشد!درباره من
من پلنگى تنها....
بر لب دره خود!
و چه نزدیک سقوط....
وچه نزدیک،تو؛ماه!
ادامه...
آمار : 34688 بازدید
Powered by Blogsky
تنهایى مزمن
یکى از وقت هایى که قشنگ تنهایى رو حس میکنم وقتیه که کنسرت علیرضا قربانى هست و هیشکى یعنى هیشکى نیست باهام بیاد و من دوباره باید تنها بلیط بخرم!
پى نوشت:بعضى وقت ها تعجب میکنم که چقدر میتونم بد باشم
به جون خودم باید از خدات باشه
وقتی این موهبت (تنهایی) رو خراب کن که به بعدش مطمئن باشی.
با هر کی
با هر کی ...
باید هم همین باشه
فقط تو این محیط یه کم سخته اما ممکنه:)
حواسم هست...زیاد